เมื่อเรารักกัน...ไม่ต้องคิดว่าจะโง่หรือจะฉลาด ไม่ต้องคิดว่า...ถ้าเชื่อเค้าแล้วเราจะโง่ในสายตาใคร ๆ ไม่ต้องคิดว่า...ถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้านเป็นการฉลาด ไม่ต้องคิดว่า...ถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องโง่ ไม่ต้องคิดว่า...ถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไรเพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด ไม่ต้องคิดว่า...ถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อย ๆ เป็นเรื่องโง่ ไม่ต้องคิดว่า...ถ้าตั้งกฎเกณฑ์แล้วจะฉลาด
เมื่อคนเรารักกัน...เราไม่ได้เล่นเกม ไม่ใช่...เล่นหมากรุกที่ต้องมองเชิงกันก่อน ไม่ใช่...เล่นวิ่งไล่จับคนหนึ่งหนีคนหนึ่งวิ่งตาม ไม่ใช่...เล่นซ่อนหาต้องตามจิกตามหาตลอดเวลา ไม่ใช่...เล่นโยนเหรียญสุ่มเอาว่าจะหัวหรือก้อย
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดลอง action = reaction เวลาเราให้เค้าไป...ไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ เวลาเค้าโมโหใส่...ไม่จำเป็นต้องโมโหกลับ เวลาเค้าทำไม่ดีกับเรา...ไม่จำเป็นต้องทำบ้าง เวลาเค้าไม่ทำดีให้...ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า

เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply ไม่เสมอไป...ที่ต้องการความรักมาก ๆ แล้วเค้าจะมีให้เราน้อย ไม่เสมอไป...ที่ให้ความรักเค้ามาก ๆ แล้วราคาความรักจะต่ำ ไม่เสมอไป...ที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้
เมื่อเรารักกัน....
ไม่จำเป็น...ต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง
ไม่จำเป็น...ต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
ไม่จำเป็น...ที่ต้องบอกเค้าว่า "
เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามีถ้าเค้ายังไม่เสียมันไป"

รักกันไม่จำเป็นต้องขู่กันเรื่องความสำคัญ
รู้อยู่ในใจก็พอ...ว่าเรารักกัน

จำไว้ให้แน่นใจ...กับเรื่องดี ๆ ที่เค้าพูด
จำไว้ให้อบอุ่นใจ...กับสิ่งดี ๆที่เค้าทำให้เรา

ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ
ค้นมันออกมาเวลาไม่มั่นใจ
ค้นมันออกมาเวลาเสียใจ

เพราะว่าเวลาใจเราอ่อนแอ
สิ่งดี ๆ ของเราสองคนมักจะหายไป
อย่าปล่อยให้มันหายไป....เพราะ
คนที่เค้าเคยทำให้เราอาจจะเสียใจ
ที่เราหลงลืมเรื่องดี ๆ เหล่านั้นแล้ว
Keep asking all the time
...เมื่อเรารักกัน....ไม่มีนิยามของแต่ละคู่....